گیرم که باخته ام ... 

اما کسی جرأت ندارد به من دست بزند ...

یا از صفحه بازی بیرونم بیندازد ... 

شوخی که نیست من شاه شطرنجم !!! 

تخریب می کنم آنچه را که نمی توانم باب میلم بسازم ... 

آرزو طلب نمیكنم ، آرزو میسازم ... 

لزومی ندارد من همانی باشم که تو فکر می کنی ... 

من همانی ام که حتی فکرش را هم نمی توانی بکنی ... 

لبخند می زنم و او فکر میکند بازی را برده ...

هرگز نمی فهمد با هر کسی رقابت نمی کنم ... 

زانو نمی زنم ، حتی اگر سقف آسمان ، کوتاهتر از قد من باشد !

زانو نمی زنم ، حتی اگر تمام مردم دنیا روی زانوهایشان راه بروند !

من زانو نمی زنم ... درگیر من نشو ، همـدم نمیخواهم

 این غرور فقط به خاطر یه نفر شکسته شد و این آخرین بارشه که میشکنه!

پیش اون هیچ غروری ندارم و نخواهم داشت...

خدا هم تحمل رقیب عشقی رو نداره
واسه اینه نمیذاره با هیچکی باشیم
تا فقط مخصوص خود خودش باشیم

ببین....
من...

فَقَـــط یِـــه بـار دیگِــه میتــونَم

قَلبَمــو↝بِـه کَسـی بِـدَم➜➜

اونم زمانیه که ...

دکتر تایید کنه

                     مرگ

                                   مغزی

                                                        شدم!

هرگز هیچ روز زندگیت را سرزنش نکن !روز خوب به تو شادی میدهد،روز بد به تو تجربه،و بدترین روز به تو درس میدهد ...!فصلها برای درختان هر سال تکرار میشود،اما فصلهای زندگی انسان تکرار شدنی نیست ...تولد ... کودکی ... جوانی... پیری و دیگر هیچ ...تنها زمانی صبور خواهی شد که صبر را یک قدرت بدانی نه یک ضعف!آنچه ویرانمان میکند، روزگار نیست،حوصله کوچک و آرزوهای بزرگ است ...!

بعضی وقتا برا نزدیک بودن به عشقت باید دوستای معمولی بود...

البته من شانس اوردم الان اون داداشیمه...

از زندگی کسی حذف شدم

که برای داشتنش

خیلی ها رو از زندگیم حذف کرده بودم...

 وقتے مـטּ بمیرҐ هیچ اتفاقے نخواهـב افتاב . . .

 نـہ جایے بـہ פֿـاطرҐ تعطیل میشوב . . .

 نـہ בر اخبار פرفے زבـہ میشوב . . .

 نـہ تـہ פֿـیابانے بستـہ میشوב . . .

 ونـہ בر تقویـҐ اسمـҐ نوشتـہ میشوב . . .

 تنها موهاے ماבرҐ ڪمے ωـپیـב میشوב . . .

 اقوامماטּ چنـב روز آسوבـہ از ڪار میشونـב . . .

 عشقـҐ بعـב از مـבتے با פֿـنـבه‌هایش בر آغوش בیگرے مرا از یاב میبرב . . .

 و בوستانـҐ بعـב از פֿـاڪسپارے موقع פֿـورבטּ غذا آراҐ آراҐ פֿـنـבه‌هایشاטּ شروع میشوב . . .

 و مـטּ تنها گور ڪنے را פֿـستـہ میڪنـҐ و

 مבاحے را ڪـہ الڪے از פֿـوبے هاے نـבاشتـہ اҐ میگویـב و اشڪ میریزב. . .

 از ایـטּ בنـیـــــا פֿـستـہ ام...

تـَنـهـا نـوشــت:

رد پاهایم را پاک میکنم

به کسی نگویید

من روزی در این دنیا بودم.

خدایا

می شود استعفا دهم؟!

کم آوردم...!

نیاز به کسی دارم که راه را نشانم دهد

تنبیهم کند

تشویقم کند

نه به حق قدرتی که دارد

بلکه به اقتدارش

من پدرم را میخواهم...

تـَنـهـا نـوشــت:

هنوز قطره هایی از اشکهای  آن روزها بر چشمانم نشسته ،

حالم بهتر نیست از این دل خسته ... گرفته دلم ، کجایی که آرامم کنی ، کجایی که این غم یخ زده را در دلم آب کنی گرفته دلم ، کجایی که به درد دلهایم گوش
کنی نیستی و من در حسرت این لحظه ها نشسته ام
، نیستی و من بیشتر از همیشه خسته ام در لا به لای برگهای
زندگی ، نیست برگی که از تو ننوشته باشم ،

نیست روزی که از تو نگفته باشم هزار سال هم که بگذرد من در توهم حضورت نفس می کشم
 من آن شانه هایت را می خواهم که پناهم بود همان یک وجب از شانه ات تمام دارایی ام بود من آن دست های گرمت را می خواهم که یک عمرعبادت نوشت

با آن نگاه مهربان و آن همه خوبی من بی تو طاقت ماندن ندارم

این بغض لعنتی.... این بغض لعنتی

وقتی دیروز باران بارید

“آن مرد در باران آمد” را به یاد آوردم

“آن مرد با نان آمد”

یادم آمد که دیگر پدرم در باران

با نانی در دست

و لبخند بر لب

نخواهد آمد

دیروز دلم تنگ شد و با آسمان و دلتنگی‌اش

با زمین و تنهائیش

با خورشید و نبودنش

به یاد پدر سخت گریستم

پدرم وقتی رفت سقف این خانه ترک بر میداشت

پدرم وقتی رفت دل من سخت شکست....

به امید روز وصال

کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش میتوان خواند

اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمدو...

و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم

آری

سکوت بر بهتر از فریاد تو خالیست!

دنیا را ببین...